برعکس بیشتر تجربه‌های خرید فایده باور، یکی از چالش‌ها برای خرید در محیط‌های لذت جویانه، تشویق بررسی و ساخت بسته‌های علاقه برای خریداران است. هر ابتکاری که خریداران را تشویق کند که درگیر شوند و با کالا تعامل داشته باشند، ارزشی به تجربه می‌افزاید و به‌احتمال بیشتر فروش و بازدید مجدد ایجاد می‌کند. چیدمان فروشگاه به روش آزاد، ترکیبی از قفسه‌بندی قایقی، ریل‌های آویخته و واحدهای قفسه‌بندی را به کار می‌گیرد. وقتی این‌ها با سایر نشانه‌های بصری ترکیب می‌شوند، خرده‌فروش فرصت دارد که رده‌های محصول خاصی را برجسته و خریداران را به این مناطق فروشگاه جلب کند. به‌جای رویکرد مکانیکی که با سیستم شبکه‌ای تداعی می‌شود، خرده‌فروش می‌تواند مرور و تعامل با کالاها را تشویق کند. با کار کردن روی موضوع‌های کنجکاوی و علاقه، مانند رویکردی که می‌تواند خریداران را تشویق کند که «سبک‌سنگین کنند» و همچنین خرید تفننی انجام دهند. رویکرد چیدمان فروشگاه به شکل آزاد ممکن است تأثیر «هرج‌ومرج سازمان‌یافته» را ایجاد کند. خرده‌فروش‌ها با تمرکز بر مناطق معین درون فروشگاه، کار را برای خریداران سخت کنند که به‌راحتی بخش‌هایی را که می‌خواهند ببینند جایابی کنند. این موضوع، هم‌زمان که ممکن است موجب کمی آزار و اذیت شود، می‌تواند به نفع خرده‌فروش کار کند. آن‌ها ممکن است خریداران را مجبور کنند که برخی نمایش دهی‌ها و واحدهای قفسه‌بندی را ببینند که قصد بررسی آن‌ها را نداشتند. این ممکن است به خرید اضافی یا سبک‌سنگین کردن برندها یا کالاهای گران‌قیمت‌تر بینجامد. باید میان مشتریان آزرده و جلب آن‌ها به تعداد بسیار زیاد موقعیت‌های جذاب درون فروشگاه تا جای ممکن، تعادل برقرار کرد. برخی خرده‌فروش‌ها، به‌ویژه سوپرمارکت‌ها و خرده‌فروش‌های تخصصی بزرگ، جای رده‌های محصول را اصلاح و آن‌ها را عوض می‌کنند. این هم ممکن است آزردگی ایجاد کند، به‌ویژه برای خریدارانی که به نسبت با فواصل زمانی خاصی از فروشگاه دیدن می‌کنند و عادت کرده‌اند و انتظار دارند که کالاها در بخش خاصی از فروشگاه باشند. جابه‌جا کردن کالا خریداران را از «محدوده امنشان» بیرون می‌راند اما ممکن است «عامل خستگی» را برطرف کند.