سلام شغل نتی عزیز.
سؤالت بسیار مهم و کاربردی‌ست، مخصوصاً در سن ۲۴ سالگی که هنوز فرصت‌های زیادی برای جهت‌دادن به مسیر شغلی وجود دارد. بیایید دو مسیر ارشد روانشناسی و کنکور تجربی برای پزشکی را از چند زاویه بررسی کنیم تا تصمیم‌گیری‌ات راحت‌تر شود:
✅ ۱. علایق شخصی تو (خیلی مهم)
❗اطلاعاتی که در سوالت ارائه دادی به ما می‌گوید که روحیه‌ات بیشتر با کار عملی، مواجهه مستقیم با آدم‌ها و تأثیرگذاری فیزیکی و ملموس هماهنگ است.
✅ ۲. بررسی مسیر اول: ارشد روانشناسی
مزایا:
ادامه‌ی رشته فعلی‌ات است، پس پایه‌ات خوب است.
در مقطع ارشد می‌توانی وارد گرایش‌هایی شوی که به سبک کاری مورد علاقه‌ات نزدیک‌تر است، مثلاً:
روانشناسی بالینی (بیشتر کار درمانی با بیمار، حتی در بیمارستان‌ها)
روانشناسی سلامت یا نوروساینس (مرز بین روانشناسی و پزشکی)
زودتر وارد بازار کار می‌شوی (۲ تا ۲.۵ سال بعد از ارشد)
معایب:
بازار کار روانشناسی اشباع شده، مخصوصاً اگر مهارت و تخصص خاصی نداشته باشی.
درآمد و امنیت شغلی متوسط است، مگر اینکه در روان‌درمانی خیلی خوب شوی یا مطب بزنی.
برای مجوز مطب یا مشاوره باید پروانه بگیری (نظام روانشناسی).
✅ ۳. بررسی مسیر دوم: کنکور تجربی → پزشکی
مزایا:
امنیت شغلی بسیار بالا (پزشکان حتی در مناطق محروم هم کار دارند)
درآمد بالا نسبت به اکثر رشته‌ها
کاری کاملاً جسمی و عملی است، مثل چیزی که تو دوست داری
پرستیژ اجتماعی بالاتر
معایب:
نیاز به زحمت زیاد برای قبولی در کنکور (رقابت شدید است)
حداقل ۷ سال تحصیل تا پزشک عمومی (۱ سال طرح بعد از آن)
تا چند سال آینده درامد خاصی نداری (دیر به درآمد می‌رسی)
اگر از درس‌های حفظی یا سنگین خسته می‌شوی، این مسیر ممکن است فرسایشی باشد.
✅ ۴. مقایسه امنیت شغلی
مسیر امنیت شغلی درآمد مدت زمان تا درآمد
ارشد روانشناسی متوسط متوسط ۲ تا ۳ سال
پزشکی خیلی بالا بالا ۷ تا ۸ سال
✅ جمع‌بندی نهایی (نظر تخصصی من):
اگر:
واقعاً به پزشکی علاقه داری
حاضر هستی حداقل ۲ سال برای کنکور بجنگی
تاب و تحمل مسیر طولانی‌تر را داری
پشتکار داری و دوست داری وارد حرفه‌ای با درآمد بالا شوی
👉 کنکور تجربی و پزشکی برای تو بهتر است.
اما اگر:
از درس خواندن زیاد خسته می‌شوی
می‌خواهی زودتر وارد بازار کار شوی
توان هزینه و صبر برای مسیر پزشکی را نداری
👉 ارشد روانشناسی (ترجیحاً گرایش بالینی) انتخاب واقع‌بینانه‌تری است.
موفق باشی - تیم شغل نت