سلام کاربر عزیز شغل نت
واقعیتی که باید بهش توجه کنی اینه که سال‌های اول دانشگاه، مخصوصاً در رشته کامپیوتر، زمان‌های کلیدی برای ساختن پایه‌های فنی هستن. خیلی از مفاهیم مهم مثل الگوریتم، ساختمان داده، برنامه‌نویسی شی‌گرا و حتی پروژه‌های عملی، تجربه‌هایی هستن که بعدها پایه ورودت به بازار کار برنامه‌نویسی رو می‌سازن. اگر به خاطر خستگی ناشی از کار نتونی روی درس و یادگیری مهارت‌های لازم تمرکز کنی، ممکنه چند ترم بعد احساس کنی عقب موندی و مجبور بشی زمان بیشتری برای جبران بذاری.
از طرفی، داشتن درآمد خودش حس استقلال و امنیت می‌ده و کاملاً قابل درکه که کارت برایت ضروریه. اما نکته مهم اینه که آیا حجم کاری که الان داری در طولانی‌مدت قابل ادامه دادنه یا نه. وقتی هر روز از ساعت ۶ تا ۱۱ شب کار می‌کنی، عملاً زمانی برای تمرین برنامه‌نویسی، انجام پروژه‌های دانشگاهی یا حتی استراحت واقعی باقی نمی‌مونه. این سطح خستگی می‌تونه هم روی یادگیری‌ت اثر بذاره و هم روی سلامتت.
منطقی‌ترین انتخاب معمولاً اینه که نه کار را کامل کنار بذاری و نه با همین شدت ادامه بدی. اگر امکانش رو داری، کم‌کردن ساعت کاری—even فقط یک یا دو روز در هفته—می‌تونه فضای تنفسی بزرگی ایجاد کنه. همین مقدار زمان آزاد می‌تونه صرف تمرین پروژه‌های برنامه‌نویسی، دیدن دوره‌های آنلاین یا مرور دروس دشوار بشه و مسیر رشد فنی‌ات رو خیلی سرعت بده. این تغییر کوچک معمولاً از نظر درآمدی ضربه سنگینی نمی‌زند، اما از نظر تمرکز و آینده شغلی تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.
در نهایت، اگر هدفت اینه که در چند سال آینده به درآمد «برنامه‌نویسی» برسی، هر ساعتی که امروز صرف یادگیری و ساختن مهارت‌های اصلی می‌کنی، سرمایه‌گذاری مستقیم روی آینده‌ته. تصمیم کم‌ریسک‌تر و هوشمندانه اینه که بین کار و درس تعادل بسازی، به‌جای اینکه یکی را قربانی دیگری کنی
موفق باشی - تیم شغل نت