inductance

inductance bridge

پل القا کنايي ~ وسيله اي مشابه با پل تستون که مي تواند القا کنايي مجهول را از طريق مقايسه ي آن با القا کنايي معلوم اندازه بگيرد .

inductance - capacitance

القا کنايي - ظرفيت ( ال - سي ) ~ مداري که توسط عناصر پيچک و خازن داراي ويژگيهاي القا کنايي و ظر فيت است .

inductance switch

کلکيد القاکنايي ~ القا گر متغير دو سطحي و زمزابيک که توسط جريان کنترل کننده از يک سطح به سطح ديگر مي رود .

induction

القا ~ رايند توليد ولتاژ، بار الکتروستاتيکي ، يا ميدان مغناطيسي در يک جسم به وسيله ي بر هم کنش خطوط نيرو ~ .

induction brazing

جوش برننج القايي ~ فرايند جوش برنج الکتريکي که در آن گرما با عبور جريان القايي از مقاومت مفصل تحت جوش برنج توليد مي شود .

induction coil

پيچک القا ~ وسيله اي براي تغيير جريان مستقيم به جريان متناوب ولتاژ - بالا . پيچک اوليه ِ آن از چند دور سيسم ضخيم و پيچک ثانويه ي آن ، که روي اوليه پيچيده شده است . قطع جريان مستقيم در اوليه به وسيله يک اتصال مرتعش ، ولتاژ بالايي را در ثانويه توليد مي کند.

induction compass

قطب نماي القايي ~ قطب نمايي که نمايش عقربه ي آن به جريان توليد شده در پيچکي بستگي دارد که در ميدان مغناطيسي زمين مي چرخد.

induction -conduction heater

گرمکن رسانشي -القايي ~ نوعي وسيله ي گرم کننده که جريان الکتريکي آن ضمن جريان ياقتن توسط القا به مسير مشخصي محدود مي شود.

induction coupling

تزويج القايي ~ نوعي تزويج که در آن ميدان مغناطيسي توليد شده توسط قطبهاي مغناطيسي يک عضو گردنده و جريان القا شده در قسمت گردنده ي دوم بر هم کنش مي کند و گشتاور را منتقل مي کند.

induction field

ميدان القايي ~ 1. بخشي از ميدان الکترومغناطيسي يک آنتن فرستنده که گويي همواره همراه با آنتن است ؛ در حالي که ميدان تابشي آنتن فرستنده را ترک مي کند و به صورت امواج راديويي در فضا منتشر مي شود . 2. ميدان مغناطيسي يک پيچک حامل جريان متناوب که ولتاژي را در خود پيچک يا پيچک نزديک به آن القا مي کند.