reference coupling

reference dipole

دو قطبي مرجع ~ دو قطبي نيم موج مستقيم تنظيم شده و تطبيق داده شده براي بسامد معلوم که واحدي براي مقايسه در کار اندازه گيري آنتن است.

reference direction

جهت مرجع ~ جهتي که به عنوان مرجع براي اندازه گيري زاويهاي به کار مي رود.

reference input

ورودي مرجع ~ سيگنال پايدار مستقل که به عنوان استاندارد مقايسه در سيستم کنترل پسخورد به کار مي رود.

reference input element

عنصر ورودي مرجع ~ عنصري از سيستم کنترل پسخورد که رابطه بين ورودي مرجع و فرمان را برقرار مي کنند.

reference level

سطح مرجع ~ سطحي که به عنوان مبناي مقايسه به هنگام تعيين سطح سيگنال AF ~ بر حسب دسيبل يا واحدهاي حجم صدا اختصاص داده شده است . مقدار مرجع مشترک براي طراحي ولتاژ ، جريان و توان 6MW براي odB است. معمولاً سطح مرجع براي بلندي صدا ، آستانه ي شنوايي است . در گيرنده هاي مخابراتي ، سطح مشترک 60 ميکروW است.

reference line

خط مرجع ~ خطي که اندازه گيريهاي زاويه اي نسبت به آن انجام مي شود.

reference noise

نويز مرجع ~ سطح توان مورد استفاده به عنوان مبناي مقايسه به هنگام طراحي توان نويز ، بر حسب dBm . اين مرجع معمولاً tpw در kHz است.

reference phase

فاز مرجع ~ فاز ولتاژ سيگنال بر ست رنگ در گيرنده تلويزيوني رنگي يا فاز ولتاژ نوسانساز اصلي در فرستنده تلويزيوني رنگي .

reference pressure

فشار مرجع ~ فشار استاندارد در اتاقک درزگيري شده ي سنجنده ي فشار تفاضلي که معمولاً 1 اتمسفر است.

reference stimulus

محرک مرجع ~ کميت مرجعي که به منظور درجه بندي به سيستم دورسنجي اعمال مي شود . مانند فاز ، فشار يا ولتاژ مرجع .