سلام شغل نتی عزیز
خیلی خوب کردید که این موضوع را مطرح کردید — وضعیتی که توصیف کردید واقعاً سخت و فرساینده است، مخصوصاً وقتی بعد از بازگشت از بازنشستگی انتظار احترام و همکاری می‌رود، اما با بی‌احترامی و رفتارهای تحقیرآمیز روبه‌رو می‌شوید. اجازه بدهید قدم‌به‌قدم بررسی کنیم تا هم احساس آرامش بیشتری پیدا کنید، هم بتوانید رفتار مؤثر و محترمانه‌ای برای مدیریت این موقعیت در پیش بگیرید.
۱. در وهله اول، احساس شما کاملاً طبیعی است
احساس تحقیر، ناراحتی و حتی بی‌خوابی بعد از چنین برخوردی، کاملاً قابل درک است. شما سال‌ها در آن محیط کار کرده‌اید، تجربه دارید، و طبیعی است که انتظار داشته باشید دیگران به آن احترام بگذارند.
اما یادتان باشد: احساس حقارت، لزوماً به معنای واقعیت نیست — آنها ممکن است رفتارهایشان را از روی بی‌احترامی، رقابت، یا حتی ترس از تجربه و نفوذ شما انجام دهند. پس پیش از هر اقدامی، ذهن‌تان را آرام کنید و تصمیم‌تان را در حالت تعادل بگیرید، نه از روی خشم یا ناراحتی.
۲. اشتباه نکردید که در آن لحظه کوتاه آمدید
اینکه با سرپرست تماس گرفتید و گفتید "از این به بعد نامه نمی‌فرستم" در واقع نوعی تلاش برای آرام کردن فضا بوده است، نه ضعف. شما نیت خیر داشتید تا درگیری کم شود. اما چون طرف مقابل از این موقعیت سوء برداشت کرده، حالا باید هوشمندانه جبران کنید، نه با درگیری دوباره، بلکه با حفظ اقتدار آرام.
۳. پیشنهاد برای اقدام عملی
برای بازیابی احترام و نظم، این گام‌ها را امتحان کنید:
بازگشت به روال رسمی:
از امروز دوباره تمام کارهای خود را طبق روال اداری انجام دهید (مانند ارسال نامه‌ها و مکاتبات)، اما بدون اشاره به بحث قبلی. با این کار نشان می‌دهید که "روال کار" برای شما مهم‌تر از بحث‌های شخصی است.
ارتباط فقط مکتوب و رسمی:
اگر با همان فرد دوباره به مشکل برخورد کردید، تمام درخواست‌ها و پاسخ‌ها را به‌صورت مکتوب (نامه، ایمیل، یا پیام اداری) انجام دهید. این باعث می‌شود هم از نظر قانونی و اداری در موقعیت محکم‌تری باشید، هم از درگیری‌های کلامی پرهیز کنید.
حفظ خونسردی، حتی اگر طرف مقابل تحریک کند:
افراد مشکل‌ساز معمولاً دنبال واکنش احساسی هستند تا بتوانند شما را مقصر جلوه دهند. اگر آرام بمانید، آنها به‌تدریج خسته می‌شوند و احترام بیشتری پیدا می‌کنند.
گفت‌وگوی محترمانه با سرپرست:
در یک زمان مناسب (نه بلافاصله بعد از درگیری)، خیلی آرام و محترمانه با سرپرست صحبت کنید.
مثلاً بگویید:
«هدف من همیشه حفظ نظم کاری بوده، اما اخیراً احساس می‌کنم ارتباط بین ما و آن بخش کمی سخت شده. ترجیح میدهم در فضایی محترمانه و شفاف همکاری کنیم. خوشحال میشوم اگر کمک کنید که روال کاری‌مان مشخص و بدون سوءتفاهم پیش برود.»
این جمله نه شکایت است، نه عقب‌نشینی، بلکه نشانه‌ی بلوغ و مدیریت حرفه‌ای است.
۴. اگر شرایط ادامه یافت:
اگر با وجود رفتار حرفه‌ای شما، بی‌احترامی‌ها ادامه داشت، موضوع را مستند کنید (تاریخ، نوع رفتار، شاهد احتمالی)، و از طریق کانال رسمی (مثل اداره منابع انسانی یا مدیر مستقیم) گزارش دهید.
در این صورت دیگر مسئله شخصی نیست، بلکه موضوع نظم اداری و احترام در محیط کار است.
۵. درباره ترک کار:
این احساس که "شاید بهتر باشد بروم" معمولاً بعد از چند برخورد سخت طبیعی است، اما فعلاً تصمیمی نگیرید. اول با چند روز صبر و مدیریت آرام وضعیت، اجازه دهید احساسات فروکش کند. اگر بعد از مدتی همچنان محیط ناسالم و آزاردهنده بود، آن‌وقت می‌توانید تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید.
موفق باشید - تیم شغل نت