ground -plane antenna

ground-position indicator

نشانگر موقعيت زميني ~ نشانگر موقعيت هوايي اي که با ايجاد تغيير مکان هاي مجاز ، موقعيت واقعي نسبت به نقطه ثابت زميني را مشخص مي کند.

ground potential

پتانسيل زمين ~ ولتاژ صفر نسبت به زمين يا بدنه که به عنوان اتصال به کار مي رود .

ground-reflected wave

موج زمين - بازتابيده ~ موج راديويي اي که در نقطه اي از مسير ارسال خود از زمين بازتابيده شده است .

ground return

برگشت زمين ؛ پژواک زمين ~ 1. پژواکي که توسط يک مجموعه رادار هوايي از زمين دريافت مي شود. 2. استفاده از زمين يا بدنه به عنوان مسير برگشت در يک خط انتقال .3. استفاده از بدنه به عنوان مسير برگشت در مدار . 4. ground clutter .

ground rod

ميله زمين ~ ميله اي مسي يا برنجي که به منظور برقراري اتصال زمين خوب به داخل زمين فرو برده مي شود.

ground scatter propagation; non-great- circle propagation

انتشار زمين پراکنشي ؛ انتشار غير دايره بزرگ ~ انتشار جست و خيزي و يون سپهري امواج راديويي در مسيري غير از مسير دايره بزرگ بين ايستگاههاي فرستنده و گيرنده . امواج ارسالي از فرستنده ابتدا از يون سپهر به زمين بازتاب مي شود و سپس از سطح زمين در جهتهاي مختلف پراکنده مي شود.

ground speed

سرعت زميني ~ سرعت يک وسيله در طول مسير آن . براي هواپيما ، اين سرعت نسبت به سطح زمين تعريف مي شود.

ground-speed recorder

ثبات سرعت زميني ~ ثباتي کهبه صورت دائمي سرعت افقي جسم متحرک نسبت به زمين را ثبت مي کند.

ground state; normel state

حالت پايه ؛ حالت عادي ~ پايين ترين حالت انرزي يک هسته ،اتم ، يا مولکول .

ground vector

بردار زمين ~ برداري که مسير و سرعت زميني هواپيما رانمايش مي دهد .