radiation pyrometer radiation thermometer

radiaton resistance

مقاومت تابش ~ کل توان تابش شده از آنتن تقسيم برمرجع جريان آنتن موثر اندازه گيري شده در نقطه اي که توان به آنتن تغذيه مي شود.

radiation shield

حفاظ تابش ~ حفاظ يا ديواري از سرب يا ماده ديگري که تابش هسته اي را به طور موثر جذب مي کند.

radiation warning symbol

نماد هشدار تابش ~ نماد استاندارد مورد استفاده مکانهايي که خطر تابش وجود دارد. اين نماد از يک نقش سه پره سرخ چاپ شده روي زمينه زرد تشکيل مي شود.

radiation window

نماد هشدار تابش ~ پنجره تابش ~ پنجره اي که براي پرتوهاي آلفا، بتا، گاما و/ ~ يا ×شفاف است. اين پنجره آنچه را که در برابر مواد ومحيط خارجي پوشيده شده ~ است، حفاظت مي کند .

radiator

تابشگر،راد ياتور ~ 1. ~ بخشي از انتن يا خط انتقال که امواج الکترومغناطس را به طور مستقيم در فضا يا در برابر باز تابنده اي براي کانوني شدن يا جهت گرفتن تابش مي کند. 2. جسمي که انرژي تابشي گسيل مي کند.

radio

راديو ~ 1. ~ ارسال سيگنالهايي از طريق فضا با امواج الکترومغناطس. با وجود آن که تلويزيون ورادار نيز بر اساس امواج الکترو مغناطيس عمل مي کنند . اين واژه براي ارسال صدا و سيگنالهاي رمز به کار مي رود . 2. radio receiver .

radioactive

پرتوزا ~ بروز ويژگي پرتوزايي،اين منبع مي تواند طبيعي يا ساخت بشر باشد .

radioactive decay

واپاشي پرتوزا ~ تبديل خود به خود هسته به يک يا چند هسته ديگر . اين فرايند شامل : الف گسيل ذرات الفا ، الکترون ، پوزيترون و پرتوهاي گاما از هسته ، ( ب ) ~ گير اندازي يا بيرون اندازي الکترونهاي در حال گحردش به دور هسته يا ، ( ج ) شکاف ، است . سرعت واپاشي پرتو زا به صورت نيم عمر هسته بيان مي شود .

radioactive element

عنصر پرتو زا ~ عنصري که خود به خود دچار فروپاشي مي شود و پرتو ها و ذرات متعددي از آن گسيل مي شود مانند راديم ، توريم و اورانيم .

radioactive emanation

نشر پرتوزا ~ گاز پرتو زا ساطع شونده از عناصر پرتوزاي معين به اين ترتيب از راديوم ، ~ از توريم ، نورون و از استينون ساطع مي شود .