radiation - absorbed dose

radiation absorber

جاذب انرژِي ~ ماده عايقي به شکل ورق که داراي مقداري رسانايي است و به عنوان عنصر دي الکتريک و بازتابنده براي جذب انرژِي RF ~ نا خواسته به کار مي رود .

radiation burn

سوختن تابشي ~ سوختن در اثر قرار گرفتن بيش از حد در معرض انرژِي تابشي .

radiation conter

شمارنده تابشي ~ ابزاري که تابش هسته اي را با شمارش تعداد يونيده شدن ناشي از پرتوها ، آشکار و اندازه گيري مي کند .

radiation damage

تخريب تابشي ~ خراب شدن دايمي قطعه نيمرسانا که مي تواند ناشي از تابش ذرات هسته اي و ذرات باردار باشد . تخريب جا به جايي، تخريب انتقال بار و تخريب مکانيکي از اين نوع است . مثالً تخريب پرتو تروني و گاما هدايت متقابل ، جريان اشباع درين و ولتاژ پينچ اف MESFET ~ ها را کاهش مي دهد . تخريب نوتروني توان خرو ...

radiation danger zone

منطقه خطر تابش ~ منطقه که در آن بيشينه دز ثابت از مقدار مجاز بيشتر است.

radiation detector

اشکار ساز تابش ~ قطعه اي براي تبديل انرژي تابشي به شکل مناسبتري براي مشاهده .

radiation dose

دز تابش ~ مقدار کل تابش يونيده ساز جذب شده در ماده يا بافت ، که معمولاً بر حسب rad ~ بيان مي شود .

radiation efficiency

بازده تابش ~ نسبت توان تابش شده به توان کل تغذيه شده به آنتن در بسامد معين .

radiation field

ميدان تابشي ~ ميداني الکترومغناطيسي که از آنتن ارسال ~ کننده خارج مي شود و به سمت بيرون ، به شکل امواج الکترو مغناطيسي در فضا تابش مي شود .

radiation - hardend circuit

مدار سخت شده با تابش ~ مدار مجتمعي با عناصر مداري اصلاح شده که با روشهاي عايق سازي براي جلو گيري از اتصال کوتاه شدن ان عناصر به هنگام قرار گرفتن در معرض تابش شديد ساخته شده است . مدارهاي معمول در اثر قرار گرفتن در معرض تابش شديد اتصال کوتاه مي شود زيرا تابش در داخل ماده نيمرسانا جريان الکتريکي به و ...